Strona główna / Projekcje / Kino Młodego Widza / W odmętach kosmosu, czyli gdzie jest księżyc

W odmętach kosmosu, czyli gdzie jest księżyc

Artur Janus

Reżyseria i opracowanie plastyczne: Robert Turło
Scenariusz: Filip Kovcin, Robert Turło
Muzyka: Marek Kuczyński
Producent: Anima - Pol Sp. z o.o.
Rok prod.: 2008
Czas: 15,35 min.

 

Ziemianie są spanikowani, - bo ktoś ukradł Księżyc. W związku z tym bezradni Ziemianie poszukują kogoś, kto mógłby poradzić sobie z tą kryzysową sytuacją. Pełni nadziei profesorowie wysyłaj ą w kosmos, za pomocą gigantycznego nadajnika, sygnały z wołaniem o pomoc. Odbiera je przelatujący w dość bliskiej odległości stu dwóch lat świetlnych Gwiezdny Uczeń. Natychmiast zmienia kurs swej rakiety, i ile fotonów w silniku rusza w kierunku Ziemi. Ziemia okazuje się smutnym miejscem. Flagi nie łopoczą, wiatraczki się nie kręcą. Nie ma kto rozwiać ciężkich chmur na horyzoncie. Profesor z Obserwatorium Kosmicznego wyjaśnia Uczniowi sytuację: Tylko na chwile odszedł od lunety (zaparzyć sobie ziółek), a kiedy w nią znowu spojrzał po powrocie Księżyca już nie było. Uczeń przygląda się dokładnie pustemu miejscu po Księżycu. Czy to możliwe, że kosmos Może być w tam dziurawy? Wyraźnie widać dwie czarne dziury tam gdzie zawsze był Księżyc. Profesor i jego koledzy są zaskoczeni odkryciem Ucznia. Czy to możliwe, ze Księżyc wpadł do jednej z tych dziur? Wszystkim wiadomo, że czarna dziura to wielkie kosmiczne niebezpieczeństwo, ale dwie czarne dziury to na pewno nie przelewki. W dodatku tak blisko Ziemi. To jest dopiero prawdziwe niebezpieczeństwo. Tylko Gwiezdny Uczeń może z bliska zbadać tę sprawę. Niezwłocznie rusza w kierunku feralnego miejsca. Uczeń dolatując do celu wyprawy uderza w niewidzialną wielką ścianę. Odbija się i hamuje przed jedną z Czarnych Dziur, która okazuje się nie być tak wielka jak obawiał się nasz bohater. Naturalnie można do niej wlecieć rakietą i wylecieć drugą Dziurą, ale opowieści Profesorów o wielkim przyciąganiu Dziur okazują się nieprawdziwe. Wycieczka Ucznia poprzez Dziury powoduje ich nagłe skurcze i po chwili potężne kichnięcie wyrzuca ucznia w przestrzeń kosmiczną. Gwiazdy w pobliżu Dziur podskakują wraz z nimi. Uczeń nagle domyśla się wszystkiego: Księżyc został zamalowany. Ktoś (najprawdopodobniej Kosmiczni Graficiarze) korzystając z nieuwagi w Obserwatorium Kosmicznym na Ziemi zamalował Księżyc takimi kolorami, i w takie wzory gwiazd, jakie znajdują się za Księżycem widzianym z Ziemi. Pokryty farbą Księżyc nie potrafił nawet wezwać pomocy. Uczeń wie co ma robić. Korzystając z promieni swego lasera, tak drażni nozdrza Księżyca, że ten w nawale kichnięć strząsa z siebie odpryskującą farbę. Księżyc zostaje uratowany. Znowu może oświetlać nocą Ziemię. Uczeń powraca na nią w chwale.